Çocuk ya da ergenin kendi yaş grubundaki kişiler tarafından sözlü,fiziksel,duygusal,cinsel ya da sanal şiddete maruz kalmasıdır.Akran zorbalığı tekrarlayıcıdır ve kasıtlı olarak karşı tarafa zarar verme amacı taşır.Vurmak,alay etmek,tehdit etmek,lakap takmak,gruptan dışlamak,yok saymak,söylentiler yaymak gibi davranışlar zorba davranışlardır.İçe dönük,sosyal problemleri,davranış bozuklukları olan ve farklı fiziksel görünüşe sahip olan çocuklar zorbalık için risk grubundadır.

Son yıllarda siber zorbalıkla da sık karşılaşmaya başladık.Özellikle pandemi döneminde artan ekran kullanımı sanal şiddet sıklığını arttırdı.Siber zorbalık örnekleri: -Sosyal ağlar ya da sohbet odaları gibi çevrimiçi ortamlarda başkalarına aşağılayıcı,alay edici,öfke dolu, cinsel taciz ya da şiddet içerikli mesajlar göndermek -Kişinin izni ve haberi olmadan kişisel bilgilerini internet ortamında paylaşmak -Sosyal ağlarda biri hakkında dedikodu yaymak -Bir kişi hakkında onur kırıcı web siteleri hazırlamak -Sahte hesaplarla saldırmak,sürekli olumsuz yorum yapmak -Hedef seçilen kişiyi arkadaş listesinden silme ve engelleme konusunda bir grubu organize etmek Çocuk ya da gencin akran zorbalığına uğradığını nasıl anlarız?Şu şikayetler varsa anne babalar akran zorbalığını akıllarına getirmeli: -Okula gitmek istememe,okula gideceği zaman başlayan bedensel belirtiler(karın ağrısı,mide bulantısı vs.) -Okul başarısında düşme -Okul değiştirme isteği -Evde okulda geçen zamandan bahsetmek istememe -Okuldan zarar gelmiş eşyalarla dönme(defterinde yırtılma,eşyalarının kırılması vs.) -Bedensel bulgular:Morluklar,yaralar -Uyku sorunları,yeme bozuklukları -İçe kapanma,keyifsizlik,mutsuzluk

Ne yapmalıyız? Şüphe duyulduğunda çocukla konuşmalı, dikkatlice sakin bir şekilde dinlemeliyiz.Çocuğu yargılamadan anlamaya çalışmalı ve çözümleri birlikte tartışmalıyız.Sonrasında mutlaka okul ve öğretmenle iletişime geçip iş birliği yapılmalıdır.

Unutmayalım zorbalığa uğrayan kadar zorba davranışta bulunan çocuğun da desteğe ihtiyacı olabilir.